شاید نخستین درسی که صحابه در این مدرسه گرفتند، درس احتیاط و حذر بود، زیرا علی رغم اینکه پیمبر (ص) به آهنگ عمره از مدینه حرکت کرد، و بهیچ رو قصد جنگ و برخورد مسلح نداشت، و علی رغم اعلام این امر و اشعار قریش به این تصمیم، و علی رغم اینکه خود و اصحابش هرگونه جامه دوخته را از تن بدر کرده، و لباس احرام عمره را ببر کرده بودند، با وجود این به احتمال بروز حوادث و برای اکتشاف اوضاع منطقه گروهی از سواران را بفرماندهی عباد بن بشر از جلو اعزام کرد، و اصحاب را بسلاحهای لازم مسلح ساخت. و از سوی دیگر جاسوسی را بمکه فرستاد که واکنش قریش در برابر تحرک او را، در
وسط راه، به او گزارش دهد، تا برای مواجه شدن با هر پیشامدی آماده باشد و غافلگیر نشود. و با استفاده از این تدبیر، پیش از آنکه بمنطقه «اشطاط» در سرزمین عسفان نزدیک مکه برسد، از طریق خبرگزاریها کلیه اطلاعات لازم درباره اهل مکه را دریافت کرد، و با استفاده از همین اطلاعات توجه خود را بطرف یمن معطوف داشت، و با این تدبیر از برخورد با سواران پیشتاز قریش بفرماندهی خالد بن ولید، در سرزمین کراع الغمیم احتراز کرد، و خطر اشتعال جنگی ناخواسته را از سوی خود و اصحاب دور ساخت.
