هنگام شروع بوضع صیغه نهائی معاهده و نوشتن مواد آن، درباره بعضی از موضوعات اختلافی میان دو هیات پدید آمد، و این اختلاف چندان شدت یافت که نزدیک بود تا همگی مساعی گذشته را بیاثر سازد، و این اختلاف از آنجا آغاز شد که پیمبر (ص) نویسنده معاهده را فرمود: بنویس «بسم الله الرحمن الرحیم» ولی سهیل بن عمرو اعتراض کرد، و گفت: من رحمان را نمیشناسم، بنویس «بسمک اللهم».
در اینجا بعضی از صحابه برآشفتند، و گفتند: او رحمن است و جز رحمن چیزی منویس ولی پیمبر از موضع حکمت و بردباری تقاضای سهیل را قبول کرد، و فرمود بنویس بسمک اللهم پس کاتب بر اینگونه عمل کرد، و آنگاه کاتب را فرمود: بنویس: «این چیزیست که رسول خدا» و پیش از آنکه جمله بپایان رسد، بار دیگر سهیل قیام کرد، و گفت: اگر من میدانستم که تو رسول خدائی هیچگاه با تو مخالفت نمیکردم، و پیرو تو میشدم، سپس گفت: نام خودت و نام پدرت
را بنویس.
