از بنى امیّه: سعید بن سعید بن امیّه، و عرفطة بن حباب بن حبیب بن عبد مناف بن سعد که هم پیمان ایشان بود.
از بنى اسد: یزید بن زمعة بن اسود که اسب او- به نام جناح (بال)- او را برداشت و نزدیک حصار برد و او را کشتند. و هم گفتهاند که او به اهل طائف گفت: به من امان دهید تا با شما صحبت کنم، و نخست او را امان دادند ولى بعد با تیر او را کشتند.
از بنى تیم: عبد الله بن ابو بکر بن ابى قحافه که تیرى به او خورد و همواره زخمى بود تا در مدینه پس از رحلت رسول خدا (ص) درگذشت.
از بنى مخزوم: عبد الله بن ابى امیّة بن مغیره که او را از حصار با تیر زدند.
از بنى عدىّ: عبد الله بن عامر بن ربیعه عنزى که هم پیمان ایشان بود.
از بنى سهم: سائب بن حارث بن قیس و برادرش عبد الله بن حارث.
از بنى سعد بن لیث: جلیحة بن عبد الله بن محارب بن ضیحان بن ناشب بن سعد بن لیث.
از انصار: ثابت بن جذع- نام جذع ثعلبه است- و حارث بن سهل بن ابى صعصعه، و منذر بن عبد الله بن نوفل جمعا دوازده نفر.
