این حمله توسط پانزده رزمنده بفرماندهی زید بن حارثه بطرف دیارنی ثعلبه – شاخه ای از قبیله غطفان که در جنگ احزاب بر ضد مسلمین شرکت داشتند – انجام گرفت، ولی میان افراد این گشتی و بنی ثعلبه هیچگونه برخوردی رخ نداد، زیرا افراد این طایفه بمجرد اطلاع از تحرک آن گشتی بقله کوهها و پیچ و خم دره ها متواری شدند، و افراد گشتی چون به ایشان دست نیافتند بیست شتر از آن طایفه را بغنیمت بردند، و پس از چهار روز غیبت بمدینه بازگشتند.
چنین بنظر می رسد که هدف از اعزام این گشتی آن بوده است که اعراب بت پرست آن ناحیه را مرعوب سازند، و در نگرانی دائم نگاه دارند، تا هیچگاه بمانند سابق فکر حمله بمدینه و دستبرد به اموال مردم آن سامان را در سر نپروند. چنانکه اعزام این گشتی همین نتیجه را ببار آورد، زیرا با اینکه افراد این گشتی انگشت شمار بودند، قبیله ای با تمام افراد آنرا که از هزار نفر افزون بودند بطوری مرعوب کردند که از شدت بیم و هراس در کوهها و دره ها متواری شدند. و بهمین منظور اعزام مستمرگشتیهای نظامی، از جمله سیاستهای مؤثر و مفید در حفظ امنیت منطقه بشمار میرفت، و این رویه همچنان ادامه داشت تا زمانیکه پایه های حکومت مقتدر اسلامی در سراسر منطقه استوار گشت، و تسلط و نفوذ آن بر همگی مناطق جزیرة العرب گسترش یافت.
1) طرف، بضم اول و فتح دوم آبی متعلق به غطفان بفاصله سی و شش میل از مدینه است.
