اسامة بن زید لیثى، از عمران بن منّاح برایم نقل کرد و گفت: پیامبر (ص) زید بن حارثه را همراه پانزده مرد به ناحیه طرف و بنى ثعلبه اعزام فرمود. آنها چون به طرف رسیدند، تعدادى شتر و گوسپند به غنیمت گرفتند. اعراب ترسیدند و پنداشتند که رسول خدا (ص) براى جنگ با آنها آمده است و گریختند. زید بن حارثه همان شبانه راه مدینه را پیش گرفت، به طورى که اول صبح با شتران در مدینه بود. اعراب مقدارى او را تعقیب کردند و به او نرسیدند. زید مجموعا بیست شتر به مدینه آورد و هیچگونه جنگى میان او و اعراب در نگرفت، و مدت غیبت او از مدینه چهار شب بود.
ابن ابى سبره با اسناد خود از قول یکى از شرکت کنندگان در این سریّه برایم نقل کرد:
مجموعا دو شتر به دست آوردهاند که معادل بیست گوسپند بوده است، چه هر شترى را معادل ده گوسپند مىدارند، و همو گفته است که شعار ما در این سریه امت! امت! «بمیران بمیران» بوده است.
1) طرف، آبى است در سى و شش میلى مدینه. (طبقات ابن سعد، ج 2، ص 63).
