زمان مطالعه: < 1 دقیقه
ابن ابى سبره از اسحاق بن عبد الله و او از پسر کعب بن مالک براى ما نقل کرد که: پیامبر (ص) قطبة بن عامر را همراه بیست مرد پیاده به سوى قبیله خثعم در ناحیه تباله اعزام فرمود و دستور داد که بر آنها غارت برند و شبها حرکت کند و روز را در کمین باشد و تند حرکت کند.
آنها با خود ده شتر هم براى تعقیب بردند و اسلحه خود را هم مخفى کرده بودند. آنها راه فتق را پیش گرفتند تا به صحراى مسحاء(1) رسیدند. در آنجا مردى را گرفتند و از او سؤال کردند ولى او خاموش ماند و جوابى نداد، اما همینکه نزدیک آنها رسیدند فریاد کشید و آنها را از وجود مسلمانان آگاه ساخت، و خبر این سریّه ضمن خبر سریّه شجاع بن وهب گذشت.
1) مسحاء، نام جایى در سرف میان مکه و مدینه و از بخشهاى طائف است (معجم البلدان، ج 8، ص 51).
