واقدى گوید: محمّد بن عبد الله، از قول زهرى برایم نقل کرد: پیامبر (ص) کعب بن عمیر غفارى را همراه پانزده نفر گسیل فرمود. ایشان چون به ذات اطلاح رسیدند که از زمینهاى شام است، به گروه زیادى برخوردند و آنان را به اسلام دعوت کردند که نپذیرفتند و به مسلمانان تیر اندازى کردند. چون یاران رسول خدا (ص) چنین دیدند، با شدت جنگ کردند و همه ایشان به جز یک نفر کشته شدند که او هم زخمى شده و میان کشتگان افتاده بود، و چون شب فرا رسید به زحمت خود را حرکت داد و گریخت و خبر را براى رسول خدا (ص) آورد. این موضوع بر پیامبر (ص) سخت آمد و تصمیم گرفت تا گروهى را آنجا گسیل فرماید، ولى خبر رسید که آنها به موضع دیگرى رفتهاند و پیامبر (ص) موضوع را تعقیب نفرمود.
ابن ابى سبره، از حارث بن فضیل برایم نقل کرد که گفت: کعب روزها مخفى مىشد و شبها حرکت مىکرد تا نزدیک. دشمن رسید، قضا را جاسوسى از جاسوسان دشمن او را دید و کمى یاران پیامبر (ص) را به آنها خبر داد، که سواران آمدند و ایشان را کشتند.
1) اطلاح، به معنى ستوران و چارپایان است، یعنى سرزمینى که داراى دام زیاد است.- م.
