جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

شدت اندوه و تاثر مسلمین

زمان مطالعه: 2 دقیقه

نه تنها پسر خطاب از قبول شروط قریش توسط پیمبر (ص) ناخشنود بود، بلکه بساری از صحابه از این شروط متألم بودند، ولی بمانند پسر خطاب در بیان ناخشنودی خود گستاخ و جسور نبودند، و عاملی که بیشتر ایشان را متأثر میساخت این بود که به استناد خوابی که پیمبر در مدینه دیده بود ایمدوار بودند که آن حضرت بمکه وارد شود، و کلید کعبه را بدست آورد، بهمین جهت زمانیکه

صلح بر اساس بازگشت مسلمین بدون دخول بمکه و زیارت بیت منعقد شد، ایشان دستخوش صدمه روحی عظیمی شدند و درباره خلجانهائی که بدلهاشان راه یافته بود با اسلوبی مؤدبانه، و نه چون اسلوب عمر بن الخطاب، سوالاتی را در این باره طرح کردند.

ابوسعید خدری صحابی عالیمقام، در توصیف تأثر و تالم صحابه و ناخوشنودی ایشان از مواد پیمان گفت: اصحاب پیمبر (ص) آن صلح را خوشایند نمیداشتند زیرا ایشان قبل از انعقاد آن پیمان هیچگونه شک و تردیدی در فتح و پیروزی مسلمین بخود راه نمی‏دادند و این اطمینان از آنجا سرچشمه میگرفت که پیمبر (ص) در خواب دیده بود که سر خود را تراشیده، و به بیت داخل شده، و پس از آن کلید کعبه را گرفته است، از اینرو درباره فتح یقین داشتند، ولی وقتی با آن صلح مواجه شدند چندان متأثر گشتند که در آستانه هلاک شدن قرار گرفتند.

وعمر با تنی چند از اصحاب پیمبر (ص) گفتند: یا رسول‏الله آیا شما برای ما حکایت نمیکردی که بمسجدالحرام داخل خواهی شد، و کلید کعبه را خواهی گرفت، در صورتیکه اکنون نه هدی ما به بیت رسیده، و نه خودمان! پس پیمبر (ص) فرمود: آیا گفته بودم که این امور در همین سفر اتفاق خواهد افتاد؟ عمر گفت: نه!

پس پیمبر (ص) فرمود: آگاه باشید که شما بزودی به آنجا داخل خواهید شد و من کلید کعبه را خواهم گرفت، و سر خود و سر شما را در داخل مکه خواهم تراشید.