ولی این شتر، که یادآور حادثهای تلخ در مذاق مشرکین مکه بود، زمانی بدست مردم مکه افتاد که پیمان صلح در حدیبیه به امضاء رسیده و هیأت اعزامی قریش بمکه بازگشته بود، و عمرو بن عنمه سلمی از پی آن شتر روان شد تا آنرا بحدیبیه بازگرداند، زیرا که آن شتر از جمله اشتران هدی بود که میباید در حدیبیه نحر شوند.
ولی افراد متعصبی از سبکسران مشرکین از تسلیم شتر بفرستاده پیمبر(ص) امتناع کردند، و او شکایت بسهیل بن عمرو برد، و از او خواست تا بمقتضای پیمان
صلح شتر را به او بازگرداند، و سهیل در اصدار اوامر خود دائر ببازگرداندن شتر تردیدی بخود راه نداد، و آن افراد سبکسر چاره ای جز اطاعت از فرمان سهیل ندیدند، ولی بمسلمین پیشنهاد کردند که آن شتر را در برابر دریافت صد شتر به ایشان واگذارند، زیرا این شتر مرکب سواری فرمانده کل سپاه ایشان در جنگ بدر بود، و بهمین جهت از جنبه «سمبلیک» و جهات معنوی برای ایشان بسیار ارزش داشت، ولی پیمبر (ص) در جواب فرمود: اینکار میسر نیست، زیرا این شتر از جمله اشترانی است که بعنوان هدی تعیین شدهاند.
و بر اینگونه آن شتر بحدیبیه بازگردانده و بعنوان هدی برای هفت نفر قربانی شد.
