آنگاه فرمود: هیچ پیغمبر در دنیا پاینده نباشد که من بمانم. بازگشت من و شما به خداوند است. اندرز مىگویم شما را که با مهاجرین اولین نیکوئى کنید و مهاجرین را وصیّت مىکنم که با یکدیگر نیکوئى کنند. خداى فرمود: وَ الْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِی خُسْرٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ.(1) همانا جریان امور به فرمان خداوند است باید شما را امرى بر استعجال انگیزش نکند زیرا که خداى تعجیل نمىکند در هیچ کارى براى تعجیل احدى؛ و هر کس خواهد بر قضاى حق غالب شود مغلوب گردد و هر که با خداى خدعه کند خود فریفته شود. فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ
تَوَلَّیْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکُمْ.(2)
آنگاه فرمود: اى مهاجرین شما را در حق انصار به نیکوئى وصیّت مىکنم چه ایشان ساخته داشتند براى شما سراى هجرت را و پیشى گرفتهاند به ایمان از آن پیش که شما بدیشان هجرت کنید و اثمار بساتین خود را با شما مناصفه کردند و شما را در منازل خود جاى دادند با اینکه خود محتاج بودند هر کس از شما بر ایشان حاکم شود باید از محسن ایشان قبول کند و از مسیء ایشان تجاوز نماید و بر ایشان کسى را اختیار ننماید.
آنگاه فرمود: اى انصار، بعد از من جماعتى را بر شما ایثار خواهند کرد و بر شما ترجیح خواهند داد. عرض کردند: یا رسول الله با ایشان چه کنیم؟ فرمود: صبر کنید تا زمانى که کنار حوض کوثر به من رسید.
فضل بن عباس گوید: در روزگار ناتندرستى، رسول خداى دست مرا گرفته از خانه به مسجد شد و بر منبر صعود داد و بلال را فرمان کرد که مردم را ندا کن که حاضر شوید که اینک وصیّت واپسین است با شما.
1) سوره عصر، آیه 1- 3. سوگند به عصر که انسان در زیان است مگر کسانى که ایمان آوردهاند و کارهاى شایسته انجام دادهاند و یکدیگر را به راستى و شکیبائى توصیه کردهاند.
2) سوره محمد، آیه 32: آیا امیدوارید که با فراهم آمدن حکومت در زمین به فساد برخیزید و قطع رحم کنید.
