زمان مطالعه: < 1 دقیقه
پیمبر (ص) بهنگام تسلیم أبوجندل از آن جوان مسلمان پوزش خواست، و خاطرنشان ساخت که بهیچوجه قادر نیست که پدرش را از توقیف او مانع شود، زیرا این کار بمعنی نقض تعهدیست که بقریش سپرده است، و شکستن پیمانی استت که أبوجندل نیز ارتکاب آنرا برای شخص مسلمان عادی هم روا نمیدارد
تا چه رسد بسرور و رهبر مسلمین.
به اینجهت پیمبر (ص) رو به أبوجندل کرد، و فرمود: ای أبوجندل صبر کن و آنرا با خدا احتساب نما، زیرا خدا برای تو و کسانی که با تو هستند فرجی قرار خواهد داد.
سپس افزود که: ما با اینقوم پیمانی بستهایم، و تعهدی بیکدیگر سپردهایم، و ما اهل خیانت و پیمانشکنی نیستیم.
