سرزمین «غابه» منطقه خرم و آبادی بود که گیاهان و اشجار بسیار داشت، و مسلمین در آن منطقه املاک و کشتزارهائی در اختیار داشتند، و آنجا یکی از چراگاههای مهم مدینه بشمار میآمد، و غابه نزدیکترین نقطه حجاز بمنازل عیینة بن حصن و قبیلهاش فزاره بود.
مقارن این احوال پیمبر (ص) مجموعه بزرگی از اشتران را بسرپرستی غلامی بغابه فرستاده بود، تا در آنجا چرا کنند، و ابوذر صحابی نامور نیز با پسرش با آن اشتران بودند، همانطور که چابک سوار دونده نامی «سَلَمة بن اکوَع» نیز با ایشان حضور داشت، و چون این افراد بچراگاه غابه رسیدند، و در آنجا منزل گزیدند، بهنگام طلوع فجر عبدالرحمن بن عیینة بن حصن، رئیس قبیله فزاره بفرماندهی سواران بسیاری از قبائل غطفان برایشان حمله ور شد، و پس از کشتن پسر ابوذر که از اشتران دفاع میکرد، و پس از دستگیر کردن همسرش بر همگی اشتران مسلمین دست یافت، و آنها را بطرف قبیله خود سوق داد.
بهنگام شروع حمله غارتگران فزاره، بجز سلمة بن اکوع که بهنگام خروج با ساربانان اسبی از طلحة بن عبیدالله بعاریت گرفته، و برای روبرو شدن با حوادث آماده شده بود، کسی دیگر از رزمندگان اسلام در آن صحنه حضور نداشت.
