رسول الله (ص) دربارهی مردم قبیلهای به نام مضر دعا نمود تا خداوند بر این قبیله عذابی همچون عذاب قوم فرعون نازل نماید، پس این گونه میفرمود: (اللهم اشدد و طاک علی مضر و اجعلها علیهم سنین کسنی یوسف (ع) پس خداوند ایشان را به قحطی و گرسنگی مبتلا ساخت در آن زمان غذا و آذوقه از همه اطراف و نواحی دیگر به سوی مردم قبیلهی مضر میآمد پس هنگامی که مردم مضر از آن آذوقهها خریداری میکردند و میگرفتند تا به خانههایشان بروند هنوز به منزل نرسیده آن غذاها پر از کرم شده و بوی تعفن گرفته و فاسد میشدند پس همه اموال آنها از بین رفت و هیچ سود و نفعی از غذاها به ایشان نرسید تا این که به درد گرسنگی شدید و بسیار گرفتار شدند تا این که از گرسنگی سگها و مردار را میخوردند و استخوانهای مردگان را میشکستند و آنها را میخوردند و گاهی حتی زنان و فرزندان خویش را میخوردند تا این که گروههایی از سران قریش به نزد رسول الله (ص) رفته و عرض کردند: یا محمد (ص) گیریم که مردان این قوم و قبیله دشمن تو هستند زنان و کودکان و چهارپایان و حیوانات آنها چه کنند، ایشان با تو چه کار دارند که عذاب میشوند. رسول الله (ص) فرمود: شما به خاطر عملی که مرتکب شدهاید عقوبت میشوید ولی اطفال و حیوانات شما به خاطر این عمل عقوبت نمیشوند بلکه این عذاب با همه منافعش عرضه میشود در دنیا و آخرت تا زمانی که خداوند بخواهد سپس خداوند متعال آن عذاب و بلایی که دیدهاند را تبدیل خواهد نمود و عوض آن را خواهد داد، سپس رسول الله (ص) از گناه مردان قبیله مضر
درگذشت و ایشان را بخشید و چنین دعا فرمود: خداوند این مردم را از بلا و مصیبت رهایی بخش و نعمت و سرسبزی و خرمی و آسایش و رفاهی که داشتند به ایشان بازگردان، به خاطر همین جریان خداوند عزوجل در قرآن دربارهی این قوم نعمات خویش را برایشان نام میبرد: (فلیعبدوا رب هذا البیت الذی اطعمهم من جوع و آمنهم من خوف).