اینک هنگام جدائى قریب افتاده و زمان بازگشت به خدا و سدرة المنتهى و جنّة- المأوى و رفیق الاعلى نزدیک شده، گفتند: یا رسول الله تو را که غسل دهد؟ فرمود:
مردان اهل بیت من، آن کس که با من نزدیکتر باشد. گفتند: در کدام جامه تو را کفن کنند؟ فرمود: در این جامه که در بر دارم و اگر خواهند با جامههاى مصرى یا حلّههاى یمنى و حلّههاى سفید روا باشد. گفتند: بر تو که نماز کند؟ این بگفتند و همه گروه بگریستند؛ و پیغمبر نیز بگریست و فرمود: طریق مصابرت سپرید و از جزع برکران باشید خداى بر شما رحمت کند و شما را از پیغمبر شما جزاى نیک دهاد، و گناهان شما را بیامرزاد، مرا بشویند و با کفن در پیچند و در کنار قبر بگذارند، آنگاه بیرون شوند تا تنها بمانم، اول کس که بر من نماز گزارد دوست من جبرئیل خواهد بود، آنگاه میکائیل و همچنان اسرافیل پس ملک الموت با انبوه فریشتگان بر من نماز بگزارند.
و به روایتى فرمود: اوّل من یصلّى علىّ ربّى یعنى اول کس پروردگار من رحمت خویش بر من فرستد، آنگاه فرشتگان بدان ترتیب درآیند از پس ایشان، شما گروه گروه درآئید و بر من نماز گزارید، لکن شرط است که مرا به نوحه و نفیر رنجه مسازید، و باید نخستین: مردان اهل بیت من بر من نماز گزارند، آنگاه زنان ایشان و بعد از ایشان اصحاب درآیند. آنگاه فرمود: سلام مرا به یاران من که از من غایبند و آن گروه که طریقت من مىسپارند و متابعت سنّت من مىدارند تا روز قیامت برسانید. گفتند: یا رسول الله که تو را در قبر جاى دهد؟ فرمود: اهل بیت من با گروهى
از ملائکه که ایشان شما را دیدار کنند و شما ایشان را نتوانید دید.