و نیز آوردهاند که چون جبرئیل بشارت حور و جنّت داد فرمود: مژده مرا از این افزون کن: یا جبرئیل لغمّى و همّى من یقرأ القرآن من بعدى؟ من یصوم شهر رمضان من بعدى؟ من الحجّاج لبیت الحرام من بعدى؟ من لامّتى المصطفاة من بعدى؟
اندوه من از بهر امّت من است که ایشان را در محشر چه پیش آید؟ عرض کرد: ابشرنا یا رسول الله فانّ الله تعالى یقول قد حرّمت الجنّة على جمیع الانبیاء و الامم حتّى تدخلوها أنت و أمّتک. پیغمبر فرمود: الان طاب قلبى.
و به روایتى عرض کرد: که عاصیان امّت تو اگر سالى یا ماهى و اگر نه روزى یا ساعتى قبل از مرگ به توبت و انابت گرایند معفو دارم، گفت: باشد که مجال نیابند.
عرض کرد: الرّبّ یقرؤک السّلام ان کانت السّنة کثیرة و الشّهر کثیرا و الیوم کثیرا و السّاعة کثیرة فمن عصانى فى جمیع عمره و بلغت روحه خلقه و لم یمکنه ان یجرى على لسانه التّوبة فدمعت عیناه و ندّم من فعله، غفرت له و لا ابالى و ان لم یندم فانّک له شفیعا یوم القیمة. یعنى: هر که همه عمر گناه کند از امّت تو و مجال توبه نیابد و اشک ندامت بریزد او را بیامرزم و باک ندارم؛ و اگر پشیمان نشود تو را به شفاعت برانگیزم و او را ببخشم.
و نیز گفتهاند که پیغمبر با جبرئیل فرمود: مرا سه حاجت است.
