رسول خداى را هفت (7) زره بود:
اول: ذات الفضول و آن را سعد بن عباده هنگام سفر بدر هدیه کرد، و این زره موشح به نحاس بود و سه حلقه از نقره داشت، دو از قفا و یکى از پیش روى. رسول خدا آن را در جنگ احد با زره دیگر متظاهر ساخت، و در روز حنین ذات الفضول را با درع سعدیه بر زبر هم پوشید، و بعد از رسول خدا، على علیه السّلام ذات الفضول را بداشت و در جنگها بپوشید و در جنگ جمل نیز در برداشت.
دویم: ذات الوشاح.
سیم: ذات الحواشى.
چهارم: التبرى، و این زره را سعد بن عباده هنگام ورود پیغمبر به مدینه هدیه ساخت، زره دراز و گشاده بود، و هنگام وفات رسول الله در نزد ابو شحم جهود به
سیصد (300) صاع جو، مرهون بود.
پنجم: الخریق به اسم: ولد الارنب(1)
ششم: سعدیه- با سین مهمله و عین بىنقطه و به غین معجمه نیز گفتهاند-، منسوب به شهرى است که درع را نیکو سازند، این دو درع از سلاح بنى قینقاع گزیده شده است، گویند: سعدیه زرهى است که داود در قتل جالوت دربرداشت.
[هفتم]: و زره هفتم را فضّه نام بود.
1) ولد الارنب: بچه خرگوش.
