یا بن مسعود لا تغرس الأشجار، و لا تجر الأنهار، و لا تزخرف البنیان، و لا تتّخذ
الحیطان و البستان، فإنّ الله تعالى یقول: أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ(1): فریفته اشجار و انهار مباش، و عمر را به عمارت آنها خراب مکن، و به زینت خانه مپرداز و باغ و بستان ساز مکن چه خداى مىفرماید: أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ. کثرت زخارف دنیوى شما را از خداوند مشغول مىدارد.
یا بن مسعود انظر ان تدع الدّنب سرّا و علانیة، صغیرا و کبیرا، فانّ الله تعالى حیث ما کنت یریک، و هو معک فاجتنبها: نگران باش که گناهان پیدا و پنهان خود را از صغیره و کبیره فروگزارى، چه خداوند همه جا با توست، و نگران توست پس کنارهگیر.
یا بن مسعود لا تهتمنّ الرّزق، فإنّ الله تعالى یقول: وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها،(2) و قال: وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ(3) روزگار خود را به اهتمام در روزى موقوف مدار، چه خداوند بدین آیات مبارک تصریح فرموده که: هیچ جنبندهاى در زمین نیست الّا آنکه بر خداوند است که او را روزى دهد و روزى شما در آسمان مقرّر است بدانچه حکم رفته است.
یا بن مسعود فلا تکن ممّن یشدّ على النّاس؛ و یخفّف على نفسه یقول الله تعالى:
لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ(4) سختى و صعوبت بر مردم میفکن، و بر خویشتن سهل و آسان مگیر، چه خداوند مىفرماید: آنچه را خود به کار نمىبندى از بهر چه دیگر کسان را فرمان مىدهى.
1) سوره تکاثر، آیه یک: فزون خواهى شما را مشغول داشت.
2) سوره هود، آیه 6.
3) سوره ذاریات، آیه 22.
4) سوره صف، آیه 2.
