فقال رسول الله صلّى الله علیه و آله: یا شمعون انّ لک اعداء یطلبونک و یقاتلونک لیسلبوا دینک من الجنّ و الانس.
فامّا الّذین من الانس: فقوم لا خلاق لهم فى الآخرة و لا رغبة لهم فیما عند الله انّما همّهم تعییر النّاس باعمالهم، لا یعیرّون انفسهم و لا یحاذرون اعمالهم، ان رأوک صالحا حسدوک و قالوا: مرء، و ان رأوک فاسدا قالوا: لا خیر فیه.
و امّا اعداؤک من الجنّ فابلیس و جنوده: فاذا اتاک فقال: مات ابنک. فقل: انّما خلق الاحیاء لیموتوا، و تدخل بضعة منى الجنّة، انّه لیسرى. فاذا اتاک و قال: قد ذهب مالک: فقل: الحمد لله الّذى اعطى و اخذ و اذهب عنى الزّکاة فلا زکاة علىّ و اذا اتاک و قال لک النّاس یظلمونک و انت لا تظلم، فقل: انّما السّبیل یوم القیمة على الّذین یظلمون النّاس و ما على المحسنین من سبیل و اذا اتاک و قال لک: ما اکثر احسانک، یرید ان یدخلک العجب فقل: إساءتی اکثر من احسانى. و اذا اتاک و قال لک ما اکثر صلاتک، فقل: غفلتى اکثر من صلاتى. و اذا قال لک: کم تعطى النّاس؟
فقل: ما اخذه اکثر ممّا اعطى. و اذا قال لک: ما اکثر من یظلمک؟! فقل: من ظلمته اکثر. و اذا اتاک فقال لک: کم تعمل؟ فقل طال ما عصیت. و اذا اتاک فقال لک: الا تحبّ الدّنیا؟ فقل: قد اغترّ بها غیرى.
رسول خداى فرمود: اى شمعون تو را از جن و انس دشمنانند که همچنان با تو درآویزند تا دین تو را بربایند.
دشمنان انسى آنانند: که بیم آن جهان ندارند و رحمت خداى نجویند، و مردم را سرزنش کنند، و خود را پسنده خوانند، و از اعمال نکوهیده نپرهیزند. اگر تو را به صلاح بینند حسد برند و تحقیر فرمایند، و اگر فاسد بینند فساد تو بازنمایند.
و اما دشمنان تو از جن شیطان و لشکر اویند: پس اگر به نزدیک تو آید و گوید:
فرزندت بمرد، او را پاسخ کن که: خداوند زندگان را براى مرگ آفریده و اینک فرزند من در جنان جاى دارد، و اگر گوید: اموال تو از دست بشد، بگو: شکر خداى را که مال با من نگذاشت، و حمل زکاة از گردن من برداشت. و اگر گوید: مردم تو را ستم کردند و تو نتوانستى کیفر کرد، بگو: خداوند ستم کنندگان را در قیامت عرضه مکافات و نقمت دارد، و مردم نیکو آسوده باشند. و اگر گوید: چه بسیار جود و عطا کردى؟ تا تو را به عجب و خیلا اندازد، بگو: عصیان من از احسان من فزونى دارد، و اگر گوید: چه بسیار نماز کردى و به حضرت یزدان نیاز بردى؟ بگو: غفلت من از عبادت من افزون است. و اگر گوید: چه فراوان مال خود را با مردم به رایگان دادى؟
بگو: آنچه از مردمان گرفتم از آن بیش است که بذل کردم. و اگر گوید چه بسیار مظلوم شدى؟ بگو: من بر زیادت ظلم کردهام، و اگر گوید: فراوان در طریق فرمان رنج بردى بگو بسیار وقت است که گناهکار بودهام، و اگر گوید. چرا دنیا را دوست نمىدارى؟ بگو: من فریفته دنیا نیستم، برو و جز مرا فریفته دنیا میکن.
