این سریّه هم در ماه ربیع الآخر سال ششم و شب شنبه انجام شده است و ابو عبیده دو شب از مدینه غایب بوده است.
عبد الرحمن بن زیاد اشجعى، از قول عیسى بن عمیله، و عبد اللّه بن حارث بن فضل از پدرش موضوع این سریّه را برایم نقل کردند. و گفتار یکى از این دو راوى بیشتر از دیگرى بود. آن دو گفتند: سرزمینهاى قبایل بنى ثعلبه و انمار گرفتار خشکسالى شده بود. اتفاقا رگبارى در رودبارهاى ناحیه تغلمین(1) بارید، و بنى محارب و ثعلبه و انمار در آنجا جمع شدند و تصمیم گرفتند که به رمه مدینه غارت ببرند. رمه مسلمانان در آن هنگام در مراتع هیفا بود.
پیامبر (ص)، ابو عبیدة بن جرّاح را همراه چهل نفر از مسلمانان پس از نماز مغرب به آن ناحیه اعزام فرمود. آنها شب تا سحر راه پیمودند و هنگام طلوع سپیده به ذى القصّه رسیدند و بر آنها غارت بردند، اعراب نیز به کوهستانها گریختند. ابو عبیده مردى از ایشان را اسیر گرفت و تعدادى از شتران و مقدارى هم کالا به دست آورد، و آهنگ مدینه کرد. اسیر مذکور مسلمان شد و پیامبر (ص) او را آزاد کردند، و اموال را به پنج قسمت تقسیم فرموده، یک بخش را به عنوان خمس تصرف، و بقیه را میان ایشان قسمت فرمودند.
1) تغلمین، اسم جایى است از سرزمینهاى خزاره و قبل از ریم، (معجم ما استعجم، ص 203).
