یکنفر از یهودان که تورات، انجیل، زبور و سایر کتابهای پیمبران علیهم السلام را خوانده بود و معجزات ایشان را مطالعه کرده بود بجانب مدینه آمد.
موقعی وارد مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله شد که حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام، ابن عباس، ابومعبد جهنی و سایر اصحاب پیغمبر حضور داشتند. آن یهودی گفت: ای امت محمد! درجه و فضیلت هیچ پیغمبری نیست مگر اینکه شما آنرا برای پیغمبر خودتان ادعاء میکنید! آیا کسی هست از آنچه که من پرسش میکنم جواب بگوید؟ صحابه همه ساکت شدند.
ولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: آری خدا بهر پیغمبری که درجه یا فضیلتی داده باشد همه ی آنها را به پیغمبر
ما مرحمت فرموده، بلکه به پیغمبر ما بیشتر از آنها داده است یهودی گفت: اکنون من پرسش مینمایم، شما آماده ی جواب باش! علی علیه السلام فرمود: پرسش کن!.
یهودی: خدا ملائکه را دستور داد تا برای حضرت آدم سجده کنند، آیا نسبت بحضرت محمد چنین کاری کرده است؟.
علی علیه السلام: سجده ی ملائکه برای آدم علیه السلام بجهت پرستش آنحضرت نبود، بلکه برای اعتراف به فضیلت آدم بود، خدای توانا بهتر از این فضیلت را به محمد صلی الله علیه و آله داده، زیرا که خدا و ملائکه در ملکوت اعلا بر پیغمبر ما صلوات میفرستند اضافه ی بر آن بر مؤمنین هم واجب کرده که تا روز قیامت بر آن بزرگوار صلوات بفرستند.(1)
یهودی: خدا توبه ی حضرت آدم را قبول نمود؟.
علی علیه السلام: خدا بزرگ تر از این را برای پیغمبر عزیز اسلام مرحمت فرموده، زیرا بدون اینکه گناهی از آنحضرت صادر شود درباره ی آن بزرگوار فرموده: خدا گناهان گذشته و آینده ی تو را آمرزید، موقعی که حضرت محمد صلی الله علیه و آله وارد قیامت شود گناه و خطائی نخواهد داشت.
یهودی: خدا ادریس علیه السلام را به مکانی بلندی بالا برد و بعد از مردن از میوجات بهشتی نصیب آنحضرت کرد؟.
علی علیه السلام: خدا بحضرت محمد بهتر از این
عطاء کرده، چونکه بآن بزرگوار خطاب کرده و فرمود: ما ذکر تو را (یعنی نام تو را) بلند کردیم، این خطاب از برای رفعت شأن آن بزرگوار کفایت می کند، اگر خدا ادریس علیه السلام را بعد از وفات از تحفه های بهشتی طعام داد حضرت محمد را که از طرف پدر و مادر یتیم شده بود در دنیا طعام بهشتی داد و روزی جبرئیل علیه السلام جامی از بهشت برای آن بزرگوار آورد که درآن تحفه هائی بود، وقتی که آن جام و تحفه ها را بدست پیغمبر اکرم داد آن جام و تحفه ها را بدست من، فاطمه، حسن و حسین داد بدست هر کدام ازما نیز مشغول تسبیح و تهلیل و تکبیر شدند.
یهودی: نوح علیه السلام بر آن مشقتهائی که از امت کشید صبر کرد و هر چند که آنحضرت را تکذیب میکردند آن بزرگوار به تبلیغ رسالت ادامه میداد؟.
علی علیه السلام: آری همینطور بود. حضرت محمد هم در مکه در مقابل آزارهای قریش صبر کرد، هر چند او را تکذیب کردند بیشتر تبلیغ رسالت کرد تا اینکه آنحضرت را با سنگ ریزه خسته نمودند، ابولهب بچه دان ناقه را با محتویات آن بر سر آن حضرت انداخت، خدای توانا وحی کرد بجابیل که ملکی است موکل بکوهها: کوهها را بشکاف و هر حکمی که محمد صلی الله علیه و آله درباره ی قوم خود مینماید اطاعت کن! آن ملک بحضور پیغمبر خدا آمد، گفت: خدا مرا فرستاده تا هر حکمی که شما بکنی اطاعت نمایم؟ اگر اجازه بفرمائی کوهها را بکنم و بر سر ایشان بیفکنم تا نابود شوند؟.
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: من برای رحمت مبعوث شده ام، پروردگارا قوم مرا هدایت فرما ایشان نادانند! ای یهودی! وقتی که حضرت نوح دید قومش غرق شدند بر فرزند خود مهربانی کرد و گفت: بار خدایا پسر من از اهلبیت من است؟ خدا برای تسلی نوح فرمود: او از اهل تو نیست، زیرا که صاحب عمل ناشایسته است.
ولی حضرت محمد صلی الله علیه و آله وقتی که فهمید قوم او دشمن خدایند شمشیر انتقام بر آنان کشید و مهربانی خویشاوندی بر آنحضرت راه نیافت، همینکه دانست آنان دشمن خدا هستند بنظر مهربانی به آنان نگاه نفرمود.
یهودی: نوح بر قوم خود نفرین کرد، برای نفرین آنحضرت بود که آب از آسمان بی اندازه فروریخت تا اینکه قوم او غرق شدند؟
علی علیه السلام: آری همینطور است، اما دعای حضرت نوح دعای غضب بود، ولی حضرت محمد صلی الله علیه و آله برای قوم خود دعای رحمت کرد تا آب از آسمان برای امت آنحضرت فروریخت.
جریان آن این است که چون پیغمبر خدا بجانب مدینه هجرت کرد اهل مدینه روز جمعه بحضور آنحضرت آمدند، گفتند: یا رسول الله از آسمان برای ما باران نمی‌آید، درختهای ما زرد و برگشان ریخته است. پیغمبر اکرم دست مبارک خود را بسوی آسمان بلند کرد بقدری که سفیدی زیر بغل آن بزرگوار پیدا شد در صورتیکه ابری در آسمان نبود، هنوز پیغمبر خدا از جای خود حرکت نکرده بود که باران رحمت
بقدری فروریخت که مردم بسختی خود را بخانه های خود رسانیدند و مدت هفت شبانه روز باران آمد.
در جمعه ی دوم آمدند، گفتند: یا رسول الله! خانه های ما خراب شد، راه قافله ها مسدود گردید! رسول اکرم تبسم کرد و فرمود: اولاد آدم اینطور است، بزودی از نعمت ملول میشود. آن بزرگوار دعا کرد: بار خدایا بر اطراف و حوالی ما باران بیاید، در محل روئیدن گیاهان و چراگاهها باران بیاید ولی در محل خود ما باران نیاید! در همان ساعت بجهت کرامت آنحضرت باران از مدینه قطع شد ولی در اطراف مدینه باران می آمد.
یهودی: خدا بوسیله ی باد از دشمنان حضرت هود انتقام کشید؟.
علی علیه السلام: همینطور است اما خدا بهتر از این را بحضرت محمد صلی الله علیه و آله عطا فرمود: زیرا در جنگ خندق بادی فرستاد که سنگ ریزه ها را آورد و لشگرهائی از ملائکه فرستاد که آنانرا نمیدیدند، و…
یهودی: خدا برای حضرت صالح علیه السلام شتر از سنگ بیرون آورد تا قوم او عبرت بگیرند؟.
علی علیه السلام: آری همینطور است: اما خدا بهتر از این را بحضرت محمد عطا فرمود، زیرا ناقه ی صالح با صالح سخن نگفت و راجع به پیغمبری آنحضرت شهادت نداد، ولی در یکی از جنگها ما در حضور حضرت محمد بودیم، ناگاه شتری خدمت آن حضرت آمد، گفت: یا رسول الله! فلان مرد از من کار کشیده تا پیر شدم، اکنون میخواهد مرا نحر کند، لذا من
بتو پناهنده شدم؟ پیغمبر اکرم شخصی را نزد صاحب آن شتر فرستاد، او را حاضر کردند، او شتر خود را به پیغمبر بخشید و رسول خدا آنرا رها کرد.
روز دیگر در خدمت پیغمبر خدا نشسته بودیم، ناگاه اعرابی با شتری آمد، شخص دیگری هم شاهد آورده بود که این شتر مال من است. آن شتر به امر خدا بسخن آمد و گفت: فلان مرد بمن حقی ندارد، من از این اعرابی هستم، فلان یهودی مرا از این اعرابی دزدیده بود.
یهودی: خدا حضرت ابراهیم را در سن کودکی بعبرت گرفتن از عجائب خلقت آسمان آگاه کرد، ابراهیم در معرفت الهی کامل شد و دلیلهای حق شناسی را بیان کرد؟.
علی علیه السلام: بلی درست است، اما این موضوع در سن پانزده سالگی برای حضرت ابراهیم اتفاق افتاد، ولی حضرت محمد صلی الله علیه و آله هفت ساله بود که گروهی از تجار نصارا بسوی مکه آمدند، در میان صفا و مروه پیاده شدند، عده ای از آنان برسول خدا نظر کردند و آن بزرگوار را بجهت آن صفاتی که از حضرتش در کتابهای خود خوانده بودند شناختند.
نصارا بآنحضرت گفتند: ای طفل چه نام داری؟ فرمود: محمد، گفتند: پدر تو کی است؟ فرمود: عبدالله، بزمین اشاره کرده گفتند: این چه نام دارد؟ فرمود: زمین، اشاره به آسمان نموده گفتند: این چیست؟ فرمود: آسمان، گفتند: پروردگار اینها کیست؟ فرمود: خداوند عالمیان. بعداً آن بزرگوار بر آنان بانگ زد و فرمود: میخواهید که مرا درباره ی دینم بشک
بیندازید، من هرگز راجع بدین خود شک نکرده ام؟
ای یهودی! پیغمبر اسلام در وقتی عبرت گرفت و آگاه شد که در میان مردم بت پرست و قمارباز و آنهائی که برای خدا شریک قائل بودند واقع شده بود، تنها کسی که لا اله الا الله میگفت خود آنحضرت بود.
یهودی: حضرت ابراهیم به سه حجاب از شر نمرود محفوظ شد!
علی علیه السلام: آری، قبول دارم، اما حضرت محمد از شر کسی که اراده ی کشتن آنحضرت را داشت به پنج حجاب مستور میگردید، چنانکه خدا به آن بزرگوار میفرماید: 1- در جلو آنان سدی قرار دادیم 2- از پشت آنان هم سدی برقرار کردیم 3- چشمان ایشانرا پوشانیدیم 4- وقتی که تو قرآن میخوانی ما بین تو و آنهائی که ایمان به آخرت ندارند پرده ی پوشیده ای قراردادیم 5- ما در گردنهای دشمنان غل و زنجیرهائی قرار دادیم که تا ذقنها است و آنان سرهای خود را بهوا میگیرند.
یهودی: حضرت ابراهیم بر آن کافری که با آنحضرت مجادله کرد اتمام حجت فرمود؟.
علی علیه السلام: روزی پیغمبر معظم اسلام نشسته بود شخصی نزد آنحضرت آمد که زنده شدن اموات را در روز قیامت انکار داشت و او را ابی بن خلف میگفتند، این شخص استخوان پوسیده ای را که در دست داشت ریزه ریزه کرد و گفت: چه کسی این را زنده خواهد کرد؟! خدا بحضرت محمد وحی کرد: تا در جواب او فرمود: آن کسی که اولین بار
آنان را خلق کرده و از هر مخلوقی آگاه است لذا آنشخص مغلوب شد و برگشت.
یهودی: حضرت ابراهیم بتهای قوم خود را از روی غضب برای خدا شکست؟.
علی علیه السلام: پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله تعداد (360) بت را از کعبه شکست و سرنگون کرد، بت پرستی را از جریرة العرب برطرف کرد، بت پرستان را بشمشیر خود ذلیل نمود.
یهودی: ابراهیم علیه السلام فرزند خود را خوابانید که قربانی نماید؟.
علی علیه السلام: برای حضرت ابراهیم بعد از آنکه فرزند خود را خوابانید فدا فرستاده شد و بالاخره پسر خود را قربانی نکرد، اما حضرت محمد را داغ و درد بزرگتری نصیب شد، زیرا موقعی که در جنگ احد بالای سر عموی خود حمزه که شیر خدا و رسول و یاور دین آنحضرت بود آمد و او را کشته و پاره پاره دید با آن محبتی که به حمزه داشت برای رضای خدا و تسلیم شدن به امر او اظهار جزعی نکرد، آهی نکشید، آبی از دیده جاری ننمود و فرمود: اگر نه چنین بود که صفیه محزون میشد و بعد از من سنتی میشد جنازه ی حمزه را همینطور میگذاشتم که درندگان و مرغان او را بخورند تا از شکم آنها محشور گردد.
یهودی: حضرت ابراهیم را قومش بآتش انداختند و خدا آتش را برای آن بزرگوار سرد کرد؟.
علی علیه السلام: موقعی که حضرت رسول به خیبر
فرود آمد زن یهودیه ای او را مسموم کرد و خدا آتش آن زهر کشنده را در جوف آن بزرگوار سرد و سلامت کرد تا بنهایت رسید،…
یهودی: خدا بهره و نصیب یعقوب را بزرگ کرد، زیرا که اسباط را از نسل آنحضرت ایجاد کرد و حضرت مریم از فرزندان یعقوب بود؟.
علی علیه السلام: بهره و نصیب پیغمبر اسلام از یعقوب بیشتر بود، چونکه فاطمه بهترین زنان عالمیان دختر آنحضرت است و امام حسن و امام حسین و آن امامهائی که از نسل امام حسین بوجود می آیند فرزندان پیغمبر اسلامند.
یهودی: یعقوب بر مفارقت فرزند خود صبر کرد تا اینکه نزدیک بهلاکت رسید؟.
علی علیه السلام: مفارقت یعقوب بالاخره بوصال منتهی شد. اما پیغمبر اسلام به اختیار خود بمرگ فرزندش ابراهیم راضی شد و در مقابل آن مصیبت صبر کرد و فرمود: نفس اندوهناک است، دل جزع میکند، ای ابراهیم ما برای تو محزونیم! ولی چیزی نمیگوئیم که باعث غضب خدا شود، و….
یهودی: یوسف تلخی مفارقت پدر را چشید، برای ترک معصیت مشقت زندان را اختیار کرد، او را در چاه انداختند؟.
علی علیه السلام: پیغمبر عزیز اسلام هم از مکه که حرم خدا و محل نشو و نمای آن حضرت بود هجرت کرد تلخی غربت را چشید، مفارقت اهل و فرزندان خود را اختیار کرد، و…
اگر یوسف در زندان، زندانی شد پیغمبر اسلام هم خود
را برای خدا مدت سه سال در شعب ابی طالب زندانی نمود، قوم و خویشان از آنحضرت دوری کردند، کار را از همه طرف بر آنحضرت تنگ کردند، تا اینکه خدا مکر و حیله های آنان را بوسیله ی ضعیف ترین خلق خود که ارضه باشد نابود کرد، ارضه را فرستاد تا نامه ی ایشان را که برای قطع خویشی آنحضرت نوشته بودند و در میان کعبه ضبط شده بود خورد، و….
یهودی: خدا تورات را برای موسی فرستاد که مشتمل بر احکام الهی است؟.
علی علیه السلام: خدا مثل قرآنی را بر حضرت محمد صلی الله علیه وآله نازل کرد، و…
یهودی: خدا با حضرت موسی در طور سیناء مناجات کرد؟.
علی علیه السلام: خدا نزد سدرة المنتهی با پیغمبر ما مناجات کرد و مقام آنحضرت در آسمانها مشهور و نزد عرش الهی مذکور است.
یهودی: خدا محبتی از خود بحضرت موسی داده بود که هر کس آنحضرت را میدید در محبت او بی اختیار میشد؟.
علی علیه السلام: خدا برای پیغمبر اسلام یک درجه و محبتی بزرگ قرار داده، از همین لحاظ است که شهادت به یگانگی خود را با شهادت به رسالت آنحضرت مقرون فرموده، در هیچ جا صدا به اشهد ان لا اله الا الله بلند نمیشود مگر اینکه بدنبال آن گفته میشود: اشهد ان محمداً رسول الله.
یهودی: خدا برای منزلت و شرافت موسی علیه السلام بر مادر آنحضرت وحی فرستاد؟.
علی علیه السلام: بمادر حضرت محمد صلی الله علیه و آله نیز ندای ملائکه رسید و شهادت دادند که آنحضرت یعنی رسول الله پیغمبر خدا است، و…
یهودی: خدا حضرت موسی را بر فرعون مبعوث کرد و معجزه ی بزرگ به او داد؟.
علی علیه السلام: خدا پیغمبر اکرم اسلام را بسوی فرعونهای بسیار فرستاد، از قبیل: ابوجهل، عتبه، شیبه، ابوالبختری، نضر بن حرث، امیه بن خلف و منبه، و بسوی آن پنجنفری که آنحضرت را استهزاء میکردند، یعنی ولید بن مغیره، عاص بن وائل، اسود بن عبد یغوث، اسود بن مطلب و حارث بن طلاطله، و…
یهودی: خدا انتقام حضرت موسی را از فرعون کشید؟.
علی علیه السلام: خدا انتقام حضرت محمد را از فرعونهائی (که نام آنرا سابقاً خواندیم) کشید، و…
یهودی: حضرت داود بجهت خطای خود آنقدر گریه کرد که کوهها با او براه افتادند و همناله شدند؟.
علی علیه السلام: رسول خدا صلی الله علیه و آله وقتی که برای نماز می ایستاد از خوف خدا صدائی از سینه ی آنحضرت شنیده میشد که گویا صدای دیگی است که روی آتش نهاده باشند، و…
اگر کوهها با حضرت داود بحرکت آمدند و تسبیح گفتند منهم روزی با رسول اکرم در کوه حرام بودم، ناگاه دیدم که کوه بحرکت آمد، پیغمبر خدا بکوه فرمود: آرام باش! زیرا که بر پشت تو نیست مگر پیغمبر و صدیق شهیدی،
کوه اطاعت کرد و ساکن شد، و…
یهودی: خدا بحضرت سلیمان پادشاهی داد که بعد از او برای احدی سزاوار نخواهد بود؟.
علی علیه السلام: خدا بهتر از این را بحضرت محمد صلی الله علیه و آله عطاء کرد، زیرا خدای رؤف روزی ملکی را نزد آنحضرت فرستاد که تا آنروز بزمین نیامده بود، آن ملک گفت: یا محمد! اگر میخواهی همیشه در زمین زنده و پادشاهی باشی باش! این کلیدهای خزینه های زمین است که برای تو آورده ام، اگر بخواهی کوهها همه طلا و نقره شوند و در هر جا که روی با تو حرکت نمایند؟ بدون اینکه در آخرت چیزی از درجه های عالیه ی تو کم شوند؟.
ولی جبرئیل که دوست پیغمبر خدا بود اشاره کرد: تواضع و فروتنی را اختیار کن! رسول خدا فرمود: نه، بلکه من میخواهم پیغمبر و بنده ی ذلیل خدا باشم، و…
لذا خدای توانا حوض کوثر و مقام شفاعت را بر درجات آن بزرگوار افزود، این مقام و منزلت هفتاد مرتبه از پادشاهی دنیا بهتر است، و…
یهودی: خدا باد را برای حضرت سلیمان مسخر کرد تا تخت او را در صبح بقدر یکماه راه و در عصر بقدر یکماه راه می برد؟.
علی علیه السلام: خدای توانا حضرت محمد را در کمتر از یک سوم از یک شب از مکه تا مسجد اقصی که یکماه راه است و از آنجا تا ملکوت آسمانها که پنجاه هزار سال راه است برد، و….
یهودی: خدا شیاطین را برای حضرت سلیمان مسخر کرد؟
علی علیه السلام: شیاطین با وجود کفر برای حضرت سلیمان مسخر شدند، ولی خدای توانا شیاطین و اجنه را برای پیغمبر اسلام مسخر کرد که بآن حضرت ایمان بیاورند، لذا (9) نفر از بزرگان و اشراف اجنة نصیبین و یمن را که از فرزندان عمرو بن عامر بودند بحضور آن حضرت فرستاد تا ایمان آوردند، و…
یهودی: خدا بحضرت یحیا در سن کودکی علم و حکمت داد و آن بزرگوار بدون اینکه گناهی کرده باشد گریه میکرد؟.
علی علیه السلام: حضرت یحیا در عصری واقع شده بود که بت پرستی و جاهلیت در کار نبود، ولی خدا حضرت محمد صلی الله علیه وآله را در سن کودکی در میان گروهی علم و فهم داد که همه بت پرست و لشگر شیطان بودند. آنحضرت هرگز به بت پرستی رغبت نکرد، در عیدهای ایشان حاضر نمیشد، هرگز کسی از او دروغ نشنید، و….
یهودی: میگویند: عیسی در گهواره سخن گفت؟.
علی علیه السلام: حضرت محمد هم وقتی که از شکم مادر بزمین آمد دست چپ خود را بزمین نهاد و دست راست را بجانب آسمان بلند کرد و لب به کلمه ی شهادت بوحدانیت خدا گشود، و…
یهودی: میگویند: عیسی شخص کور و پیس را به اذن خدا شفا میداد؟.
علی علیه السلام: پیغمبر اکرم هم صاحبان آفات و بلیات را شفا می داد. از جمله اعرابی بحضور آنحضرت آمد که مبتلا به مرض برص (لک و پیس شدن بدن) شده بود، رسول خدا آب دهان مبارک خود را به برص او زد، هنوز از حضور پیغمبر اکرم مرخص نشده بود که شفا یافت، و…
یهودی: میگویند: حضرت عیسی مرده را به اذن خدا زنده میکرد؟.
علی علیه السلام….اگر میگوئی: حضرت عیسی با مردگان سخن میگفت پیغمبر معظم اسلام کاری کرد که از این عجیب تر بود آن این است که چون پیغمبر خدا در قلعه ی طائف فرود آمد و اهل آن قلعه را محاصره کرد گوسفند بریانی را برای آن بزرگوار فرستادند که در زهر پخته شده بود، (همینکه خواست تناول کند) ذراع آن گوسفند (یعنی دست آن) بسخن آمد و گفت: یا رسول الله از من مخور که مرا بزهر آلوده اند! اگر حیوان کشته و بریان سخن گوید مهمتر است (یا اینکه حیوان زنده سخن بگوید) و…
یهودی: میگویند: عیسی قوم خود را از آنچه که می خوردند و در خانه ها ذخیره میکردند خبر میداد؟.
علی علیه السلام: اگر حضرت عیسی قوم خود را به آنچه که در پس دیواری بود خبر میداد پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله قوم خود را از جنگ موته و چگونگی جنگ ایشان خبر میداد، هر کسی که شهید میشد میفرمود: فلانی شهید شد، در صورتیکه در میان آنحضرت و موته یکماه راه بود، و…
یهودی: میگویند: حضرت عیسی علیه السلام از گل هیئت مرغی میساخت و در آن میدمید، آن گل مرغی میشد و پرواز میکرد؟.
علی علیه السلام: حضرت محمد صلی الله علیه و آله هم نظیر این معجزه را کرد، زیرا که آنحضرت در روز حنین سنگی را بکف گرفت و ما از آن سنگ صدای تسبیح و تقدیس می شنیدیم، بعد از آن بزرگوار به سنگ امر کرد تا شکافته شود، آن سنگ به سه قسمت شد و ما از هر پاره ی آن تسبیحی میشنیدیم که غیر از تسبیح پاره ی دیگر بود، و…
یهودی: میگویند: عیسی علیه السلام جهان گردی و سیاحت میکرد؟.
علی علیه السلام: حضرت رسول هم مدت بیست سال جهاد کرد، برای جهاد با کافران عرب با لشگر خود سفرها نمود، عدد بی شماری از کفار را بدرک اسفل روانه کرد، و…
یهودی: میگویند: حضرت عیسی زاهد بوده؟.
علی علیه السلام: پیغمبر عظیم الشأن اسلام زاهدترین پیغمبران بود، پیغمبر اکرم غیر از کنیزانی که داشت صاحب سیزده زن بود، هرگز سفره ای را از جلو او برنداشتند که طعامی در آن باقی باشد، نان گندم نمیخورد، مدت سه شب از نان جو سیر نشد.
موقعی که آنحضرت از دنیا رفت زره ی آن بزرگوار نزد یهودی گرو چهاردهم بود، طلای سرخ و سفیدی از آن بزرگورا بجای نماند، با اینکه شهرهائی را فتح کرد و غنیمتهائی از کفار بدست آورد.
چه بسا میشد که در یک روز (300) یا (400) هزار درهم را بمردم قسمت میکرد، همینکه شب میشد وسائلی بحضور آنحضرت میآمد آن بزرگوار میفرمود: قسم بآن خدائی که محمد را براستی مبعوث کرده امشب در خانه‌ی آل محمد صلی الله علیه و آله یکصاع جو یا یکصاع گندم یا یک درهم یا یکدینار وجود ندارد!.
یهودی گفت: من شهادت میدهم که بجز خدای یگانه خدائی نیست، شهادت میدهم که حضرت محمد صلی الله علیه وآله رسول خدا است. شهادت میدهم که خدا هیچ پیغمبری را درجه و فضیلتی نبخشید مگر اینکه همه ی آنها را برای حضرت محمد جمع کرده، بلکه بیشتر از آنچه که به آنان مرحمت کرده برسول اسلام عطا فرموده است.
مؤلف گوید: ما خلاصه ی این حدیث را در کربلا در حضور حضرت امام حسین علیه السلام نگاشتیم چون نقل همه ی این حدیث خیلی بطول می انجامید لذا ما آن مواردی که خیلی لزوم داشت نوشتیم و بجای آن مقداری که ننوشتیم نقطه گزاری کردیم.
1) چنانکه قرآن مجید در سوره ی احزاب، آیه ی (56) میفرماید: ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما- مؤلف.
