در سال چهارم هجری بود که خدای حکیم خمر را حرام کرد و آیه ی (216) سوره ی بقره را برای حرمت خمر فرو فرستاد(1) که اول آن این است:
یسئلونک عن الخمر و المیسر- الی آخره.
یعنی یا محمد! راجع به خمر و قمار از تو پرسش میکنند؟ بگو: در خمر و قمار گناهی بزرگ و منافعی برای مردم نهفته است ولی گناه آنها از منافعشان بیشتر است.
در همین سال بود که فاطمه بنت اسد مادر علی علیه السلام و زینب که زوجه ی پیغمبر خدا باشد از دنیا رفتند و قبر شریفشان در بقیع است.
در سال چهارم هجری بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله با ام سلمه ازدواج کرد. علامه ی مجلسی در کتاب بحار میفرماید: ولادت امام حسین علیه السلام در سوم ماه شعبان همین سال واقع شد.
در همین سال بود که غزوه ی بنی نضیر- که عده ای از یهود مدینه بودند- اتفاق افتاد.
غزوه ی بدر صغرا در اول ذیقعدة الحرام این سال واقع گردید.
1) خمر قبل از ظهور اسلام هم حرام بوده، چنانکه در صفحه ی (114) کتاب خواص خوراکیها و گیاهان از قول صادق آل محمد صلی الله علیه و‌آله نگاشته ایم که فرمود: خدای حکیم هیچ پیغمبری را مبعوث نکرد مگر اینکه حرام بودن خمر را در علم خود گذرانده بود که پس از اکمال دین آن پیغمبر حرمت خمر را باو اخطار فرماید- مؤلف.
