و اما همسر پسر ابوذر که به اسارت یغمائیان در آمده بود، با استفاده از فرصتی مساعد خود را از چنگ غارتگران برهاند، و به اشتری از آن پیمبر (ص) برنشست، و سالم بمدینه بازگشت در سیره حلبی آمده است که: آن زن بهنگام شب خود را از بند برهاند، و بطرف اشتران روان شد، ولی بهر شتری که او بقصد سوار شدن نزدیک میشد فریاد بر می آورد، و آن زن ناگزیر از ترس توجه دشمن آنرا ترک میکرد، تا سرانجام بشتر عضباء رسید، و بر پشت آن بر نشست، و آن را نهیت داد، تا به راه افتاد، و دشمنان از کار او با خبر شدند، و در پی او تاختند، ولی به او دست نیافتند، و آن زن در آن حال نذر کرد که اگر خدا او را نجات بخشد، آن شتر را قربان کند، پس چون داستان نذر خود را با پیمبر (ص) در میان نهاد، پیمبر (ص) تبسمی بر لب آورد، و فرمود: پاداش بدی به آن شتر دادی! و آنگاه افزود که: هیچ نذری در معصیت خدا و در چیزی که مالک آن نباشی صحیح نیست و این غزوه از بزرگترین غزوات
تأدیبی است که پیمبر (ص) پس از جنگ احزاب و غزوه بنی قریظه و قبل از قبل جنگ خیبر، شخصا آنرا بر ضد اعراب نجد رهبری فرموده است.
