زمان مطالعه: 3 دقیقه ولی یک وقت هست موضوع مطالعه‏ی انسان طبیعت است. آیا مطالعه‏ی طبیعت‏ مثل مطالعه‏ی گلستان سعدی است؟ یکی، دوتا، سه‏تا دانشمند که روی آن‏ مطالعه کردند دیگر حل شد و بقیه‏ی مردم دیگر نباید مطالعه کنند؟ و آیا می‏شود بقیه به پاورقیهایی که آنها نوشته‏اند مراجعه کنند؟ یا خیر، هر چه‏ بشر روی طبیعت کار کند به کشفیات تازه‏ای نائل

زمان مطالعه: 2 دقیقه قرآن کتاب است، از طرفی یک نوشته است، سخن است، آن طوری که گلستان‏ سعدی هم سخن است، شفای بوعلی هم سخن است، شاهنامه فردوسی هم سخن است‏، اما سخنی است که گوینده‏اش خداست نه بشر. از این جهت مثل طبیعت‏ است. آورنده‏ی قرآن آورنده‏ی طبیعت است. قرآن خاصیت گلستان سعدی و شفای‏ بوعلی و شاهنامه فردوسی را ندارد، خاصیت

زمان مطالعه: 4 دقیقه در حدیث است که از امام صادق علیه‏السلام پرسیدند: ما بال القرآن لا یزید بالنشر و الدراسة الا غضاضة؟ یعنی چرا قرآن هر چه بیشتر خوانده و تدبر می‏شود بر طراوت و تازگی آن افزوده می‏شود؟ فرمود: «لانه لم ینزل‏ لزمان دون زمان و لا لناس دون ناس، و لذلک ففی کل زمان جدید و عند کل‏ ناس غض(1) یعنی

زمان مطالعه: 2 دقیقه ان هذا القرآن یهدی للتی هی اقوم(1) در هفته‏ی گذشته بحث ما در اطراف پایه‏ی چهارمی بود که در مبحث ختم‏ نبوت عنوان کردیم. پایه‏ی چهارم این بود که منابع تفکر اسلامی، قابلیت‏ بی پایانی دارد، محدود و پایان پذیر و تمام شدنی نیست. عرض کردم‏ بسیاری از چیزهاست که از نظر اینکه موضوع مطالعه و تفکر بشر واقع بشود

زمان مطالعه: 5 دقیقه یک فکری ممکن است در میان ما وجود داشته باشد و آن این است که قرآن و حدیث پیغمبر را گذشتگان بهتر فهمیده‏اند. من نمی خواهم بگویم هر کس که‏ امروز می‏آید از هر که در گذشته بوده است بهتر می‏فهمد. مجموعا اگر بشریت را در حکم یک واحد در نظر بگیریم، تاریخ قرآن نشان می‏دهد که هر قرنی که

زمان مطالعه: 4 دقیقه در زمینه‏ی سنت چطور؟ آیا یک همچو پیش بینی در صدر اسلام وجود داشته‏ یا خیر؟ بلی همچو پیش بینی‏ها شده و به عقیده‏ی من خود همین پیش بینی‏ها نمونه‏های بزرگی از اعجاز و روشن بینی اسلامی است. در اخبار و احادیثی که شیعه و سنی روایت کرده‏اند ما به مضامینی برخورد می‏کنیم که پیغمبر اکرم مخصوصا تأکید می‏کند و